صبح هنوز توی رختخواب بودم و مثل همیشه قبل از این که از جام بلند شم فیس بوکم را از توی مبایل چک می کردم، که دیدم محسن نامجو به قولش وفا کرده و آهنگ جدیدشو روی فیس بوک گذاشته.
همین طور که کم کم از تو رختخواب درمی اومدم، "روبه رو" ی نامجو و ایندو رو هم گوش می دادم. یه دور که خوند احساس کردم بر خلاف همیشه که صبح زود حوصله ی بیدار شدن ندارم، امروز انگار یه لذتی تو وجودمه! یه دور دیگه گذاشتمش و باز هم یه دور دیگه... صبحونه امو که می خوردم، کامپیوتر را روشن کردم تنها برای این که آهنگو با کیفیت بهتری گوش بدم و باز هم یه دور دیگه و یه دور دیگه... تا از خونه بیرون رفتم و چه روز پر انرژی ای هم داشتم!
"رو به رو" یه قطعه ی ساده و دلنشینه با شعری عاشقانه از طاهره قُرة العین؛ شعری که حکایت از یک دردِ عشق داره و مثل همه ی اشعار عاشقانه یه موسیقی دلنشین همراهی اش می کنه و نامجو به همین ترتیب چند بیت عاشقانه را با موسیقی ای که بیش تر حالت تمنا داره می خونه. اما این تمنا تا آخر ادامه پیدا نمی کنه و عاشق ما وقتی میرسه به بیت:
"از پی دیدن رخت همچو صبا فتاده ام خانه به خانه در به در، کوچه به کوچه کو به کو"
انگار دیگه از زاری و تمنا خسته شده و این نارضایتی را با صداش و شیوه ی خوندنش به شنونده منتقل می کنه. اما مثل همه ی داستان های عاشقانه، این فریاد و فغان پایان ماجرا نیست و در بیت های بعدی باز هم تمنا را بیش تر و بیش تر می کنه تا این که قطعه را در اوج تمنا با این بیت تموم می کنه:
"می‌رود از فراق تو خون دل از دو دیده ام دجله به دجله یم به یم، چشمه به چشمه جو به جو"
و این هم سرانجام همه ی قصه های عاشقانه که این بار چه زیبا و دلنشین با موسیقی و صدای نامجو روایت میشه. ازش لذت ببرین:
