۱۳۹۰ تیر ۱۱, شنبه

شنبه، ساعت هشت صبح



هیچ صدایی نبود. نه غیژغیژ جیرجیرک ها، نه آواز پرنده ها... و نه هیاهوی آدم ها. تنها گاه گاهی صدای گذر ماشینی از دور می آمد تا یادمان بیاورد که این جا پاریس است!





هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر