پس من خیال می کنم که نام "رویا" را یک روز با حذف "رویا" روی خود گذاشته ام. یعنی در ساعت 11 شبِ 29 اسفندِ 1332 که نام "رویا" بر پای اولین شعرم امضا شد، خود "رویا" از هستی ساقط شد؛ تا همین حالا که در برابر شما، هنوز دارد در هستی ساقط می شود. و سقوط در هستی با سقوط از هستی تفاوت بسیار دارد. و "رویا" عمری را بر سر این تفاوت گذاشته است تا توانسته است جای این دو حرف اضافه راعوض کند. "از"را "در" کند. وگرنه نام ها پوششی بر نیستی هاست. و آن که به خود نامی می دهد اگر بتواند در طول زمان جای این دو حرف اضافه را عوض کند، نام اش سرپوشی بر نیستی می ماند؛ و با آن چه هست نمی ماند. یعنی با تاریخ مثلا، با زبان، با هستی های دیگر.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر